Aleksandar Knežević rođen je u Sarajevu, Bosna i Hercegovina 1942. godine, gdje je završio osnovnu školu, Klasičnu gimnaziju i Mašinski fakultet, energetski smjer. Godine 1964. se zapošljava u Institutu za procesnu tehniku Mašinskog fakulteta u Sarajevu koji je bio u fazi osnivanja. U to vrijeme u Sarajevu se razvija pokret za borbu protiv zagađivanja zraka i to mu postaje osnovna preokupacija cijeli radni vijek.
Radi na istraživanju mjera za smanjenje zagađivanja zraka kod spaljivanja uglja u ložištima. Učestvuje u Projektu zaštita okoline u Sarajevu u okviru koga su značajno smanjene emisije zagađujućih materija. Radi na primjeni sistema menadžmenta kvaliteta zraka i primjeni odgovarajućih intelektualnih alata. Doktorirao je 1984. godine na temu integralnog pristupa osiguranju čistoće zraka u gradovima. Jedan je od osnivača Jugoslovenskog društva za ćistoću zraka i član redakcije časopisa Zaštita atmosfere u periodu 1973.–1991. godine. U tom periodu učestvuje u izradi jugoslovenske okolinske strategije, a u periodu 1989.–90. godine rukovodi u okviru EEK UN sa sjedištem u Ženevi saradnjom deset manje razvijenih evropskih država na planu malozagađujućeg sagorijevanja uglja. Objavljuje na domaćim i stranim skupovma i časopisima i na dva svjetska kongresa veći broj radova iz oblasti menadžmenta kvaliteta zraka. Na početku agresije na BiH u opsjednutom Sarajevu 1992. godine, svjestan da Institut neće preživjeti, osniva privatno preduzeće CETEOR za djelovanje na području očuvanja čustoče zraka i energijske efikasnosti. U toku rata protiv BiH radi u Ministarstvu obnove Republike Bosne i Hercegovine na razvoju metodologije utvrđivanja ratne štete. Godine 1996., nakon što je Institut bio zatvoren, prelazi na Mašinski fakultet i predaje više predmeta iz područja energije i okoline.
U to vrijeme objavljuje više radova na međunardonim skupovima vezanim za taksonomiju i terminologiju iz područja energije (na pr. pored termina energijska efikasnost/učinkovitost kao tehnoekonomski parametar, uvodi pojam energijske efektivnost/svrsishodnosti kao društveno-ekonomki parametar korištenja energije). Istražuje fenomen energije kao fizičke veličine u svemirskim razmjerama i vršenju usluge energijom koja u svom kruženju prolazi kroz planetu Zemlja. Kao team lider učestvuje u izradi provg nacionalnog izvještaja o klimatskim promjenama – poglavlje adaptacija kimatskim promjenama, U periodu 2000.–2010. godine radio je na većem broju razvojnih projekata Bosne i Hercegovine i Federacije Bosne i Hercegovine. Cijeli ovaj period označen je kao nastojanje promjene paradigme (načina razmišljanja) o struci i nauci u okviru društvenog razvoja.
Godine 2005. po mandatu UNESCO-a osniva Regionalni centar za edukaciju i informacije iz održivog razvoja Jugoistočne Evrope, u okviru koga organizuje međunarodne godišnje ljetne škole na temu energija i okolina. Objavio 76 naučnih radova i vodio izradu osam državnih programa; izdao devet stručnih i popularno stručnih knjiga.
